Konu: Geçmiş geçmemiş..

okullu yıılarımızdı.. tarif edemiyeceğimiz heyecanlarımız vardı... ilk bakmalar, ilk gülmeler... hani insan mutlu bir anında bir şeyler yer ama tam hazm edememiştir aslında sevinmekten... yeni dostlarla ilk lokmaların yenmeye başladığı zamandı.... fıtratlarımız müteheyyiç... vakitli vakitsiz şakalar yapardık mesela gece geç vakitte beyaza bürünüp birilerini korkutmak gibi... bazen bir öğle vaktinde yiyecek bir ekmeğimiz bile olmazdı bekle ki ayın yedisinde burslar yatırılsında menafi toplansın.. bazen de abilerin getirdiği eti gece saat 2 de pişirip kendimizce açlığımızı giderirdik çok zenginmişçesine.. yeni yerler keşf ederdik çoğu kişinin bilmediği kıyıda köşede kalmış aşıklar kıraathanesi gibi.. (sanki bizde aşıkmışız gibi) sıradan hallerimiz olurdu kırda piknık yapmak; yüzmek; çok sevmediğimiz ama sırf sinemaya gitmiş olmak için gittiğimiz filmler... sudan bahanelerle okumalardan kaçmalar... sonra herkesten farklı olarak gönüllü programlar talep ederdik... ve ömrümüzde numune-i imtisal olacak olan zamanlar geçirirdik Allah'ın bir lutfu olduğuna inanarak...

derken zamanı eskitmiş, yıllanmıştık okulda... dünyamızı büyütmüş; ufkumuzu genişletmiştik.. artık yüce mefkureler peşinde koşardık... gayemiz kendi dönemimizde iz bırakmadan yeni çığırlar açmaktı tıpkı bizden öncekilerin yaptığı gibi.. artık bayrak bizdeydi.. hedef kitleler seçerdik; dertlenirdik... benim dünyam, benim olmaktan çıkmıştı; bizim dünyamız olmuştu.. Allah'ın en ali kullarından dersler alıyorduk;her biri bir deryaydı bütün nazarlarda... sonra nimetlendiklerimize;şükürleniyorduk... artık dünyalık bütün amaçlarımız, birer araç haline gelmişti inandığımız dava yolunda... her birimiz bulunduğumuz konumu, makamı, mevkiyi hizmetkar yapacaktık Allah yolunda inşallah....

her birimiz bulunduğumuz konumu, makamı, mevkiyi hizmetkar yapacaktık Allah yolunda inşallah....

bu şuurda olabilmek ne güzel
Allah razı olsun