Konu: Hikaye: Sevgiliden Ayrılmak

H?KAYE - SEVG?L?DEN AYRILMAK

Onunla ilk tan?şt?ğ?m zaman... Ortaokulda henüz 14 yaş?ndayd?m. Onun yaş?n? ise hiç sormay?n! Göz göre göre kendimi ateşe att?ğ?m? sonradan anlad?m. Herkes bu beraberlik için yaş?m?n çok küçük olduğunu söylüyordu. Asl?nda hiçbir zaman yaş?n uygunluğu söz konusu olamaz böyle bir ilişkide. ?lk önceleri sadece yak?n arkadaşlar?mla paylaşt?m küçük s?rr?m?. Sadece gönül eğlendiriyordum onunla. Ne kadar da aptalm?ş?m? Âileme anlatamazd?m. Reddedileceğini peşinen biliyordum. Başlang?çta tenha yerlerde çok seyrek buluşuyorduk. Daha sonra buluşmalar?m?z?n say?s? gittikçe artt?. Ok yaydan ç?km?şt? bir kere. Evet onu seviyordum. Akl?mda hep ayn? düşünce vard?: Onun tutsağ? değilim ve istediğim zaman terkedebilirim. Ne kadar da ak?ls?zm?ş?m. En sonunda olan oldu. Bir gece annem bizi yatakta yakalad?. K?zmad?, bağ?rmad?, sâdece k?sa bir nasihat çekti. Beraber olmam?z? yasak etmenin mümkün olamayacağ?n? ac? ac? anlatt?m. Aradan seneler geçti, ama gittikçe birbirimize bağland?k. Daha doğrusu ben ona bağland?m. Tahmin edebileceğiniz gibi onun umurunda bile değildim. Aradan geçen y?llarda kaybeden taraf hep ben oldum. O bana sahte mutluluklar verdi sâdece. Bense her şeyimi... Onun için kavga ettim, onun yüzünden çok hastaland?m. Önce onu sevmeyi öğrendim, sonra da nefret etmeyi. Beraber olmay? istemediğim anlarda bile, yan?mda olmaya devam ediyor. Ne yalan söyleyeyim; bazen ben de isteyerek onun peşinden koşup sokak sokak arad?ktan sonra hasretle yine buluşuyorduk. ?rademi yerle bir etti. Âilemle, yak?nlar?mla arama girdi. Arkadaşlar?m?n çoğu da ondan nefret etti. Hattâ ben bile tiksindim bâzen, bedenime ve rûhuma sinen kokusundan. Dudaklar?m?n her dokunuşunda, ben ondan o benden birşeyler çal?yordu. O her seferinde yeniliyordu kendini, bense gittikçe kötüleşiyordum. Buna rağmen bir türlü terkedemedim. Asl?nda çok defa denedim ayr?lmay?. Hepsinde de dönüşüm bir öncekinden güçlü oldu. Yokluğunda hasretiyle k?vrand?m, bu ayr?l?ğa al?şmaya çal?şt?m, ama asla akl?mdan ç?kmad?. T?rnaklar?m? yedim, yetmedi; kuruyemişe başlad?m, ayr?l?k kilo ald?rd?. Hattâ inanmazs?n?z ama, şu anda bile yan?baş?mda. Ama yine de hepinizin önünde yemin ediyorum ve söz veriyorum: Ya o beni b?rakacak, ya ben o sigaray?!.. (?smi mahfuz) (Şimdi, lütfen bir daha okuyun!..)

eh be caner kardeş ne diyeyim sana..
bunu kendin mi yazd?n? eğer kendin yazd?ysan daha çok üzüleceğim, inşallah b?rak?rs?n sigaray?...<

ben yazmadım amabenide ilk okuduğum zaman çok şaşırtmıştı