BiR YUSUF
insan zamanla nasıl da yıkılırmış. Nasıl ayaksız kalır yürüyemez, elsiz kalır tutunamazmış. Nasıl da tüketilirmiş bir bir sabırla ördüğün o yıllar. Yaralarından akan kanlar hayallerinin cesedini yıkarmış. Kefen diye kuyunun kör karanlığına sarılırmış bütün ümitlerin. Bütün güzel düşlerin azaplar kabrine gömülürmüş. Buymuş beklediğin onca zamanın sana okuyacağı dua. Buymuş çekilen onca ezanın o sonsuz sefası.
Yoklukmuş bütün vuslat arzularının sonu. Varlık için hangi yola çıksan ulaştığın yer hicran karası bir hanmış. içtiğin sabır şarabı yıllandıkça değersiz sayılırmış. Manasız kalırmış özene bezene büyüttüğün o masum duygular. Bütün pencerelere ruhunu basan hafakanların perdeleri çekilir, her ranzanın köşe başlarına umutlarının intiharı yazılırmış. Buymuş beklediğin o elin heybesinden sana düşen.
Hayat anlardan ibaretmiş, anlar kaybedilen zamanlardan. Kaybetmek yazılmış kitabımın bütün sayfalarına. Yaşamayı istediğim şey bir masalmış. Masalı yalnızca çocuklar yaşarmış. Bizim hak etiğimiz şey yaşamayı istediğimiz masalın kötü kahramanı olmakmış.
Alnına yazılansa Bir Kuyuda Bir Yusuf olup karanlıkta boğulmakmış
alıntı