Gözlerimin bayramı..Ve kalbimin içinde biriktirdiğim hasret…Kıpır kıpır heyecanlarım..Varım elan hayattayım…Bu mevsim Boynunu sevdama uzatan beyaz papatya…turfanda kalmış baharıma ..Bu dem soğuklar başlamış..ve Bilinmez bir tek başlılık…Yürüyordum..Yoluma düşmüş…Alıp bir griye cepken yaptım..Geceydi ..Karanlıkta güzellik fenerim…Kalabalıkta olsak bir şey değişmiyordu..Gönlüme düşen “dü” elvan bir düş..manana üşüşen güna gün tarevet..Hani tazelik efkarımda..Kalayı bakırlarımın…

Çayımın yanındaydı bu sabah…Yalnızmış oda da…Bir su dolu bardağa saplamışlar gövdesini…Kırmızı kitabımın üzerindeydi..güzel durmuştu..bayramdı da…Solacak çiçeğim papatyam…Yolda buldum onu..O aydınlık beyazımdı sarı sabrıyla biraz donuk…

Ayrılık melali başımı saracak hazırlanıyor..Neden baharlar çabuk geçiyor..neden vurulur hayal kuşları..neden şiirler na tamam neden ağlar şarkılar…Bu ne haldir papatyam..papatyalarım..bu ne ilk ne son güllerimde vardı yedi veren cinsinden…narlarımı yoldu ev sahibim..Neden cam önünde açelyam üryan…Neden yaz kuşlarım ötmezler..neden dökülür yapraklar..Hani sivri sinekler…nereye gittiler…neredeler…Tekrar gelecekler mi…?bu sekerata başlamış alem ihya olacak mı?..Ve ben peşinden koşmaya devammı edeceğim? ..Durun diye İnleyecekmiyim yollarında…ya onların ya benim ömrüm kısa …Emellere tırpan…

Bir serinlik geçti önümden..Bir hazanlık ağacı sevdi..Üzerinde ayvadan mektuplar…Ezan araladı perdeyi..Bir Büyüklük bir ululuk bir azamet bir heybet yazıldı asumana ve semlere birlik içinde…Önüne bakıyor düşünce mahçup…Güz gençliğine hazır bir sada bir resim yaftasıyla geldi…Okudum üzerini..Fail muktedir ve sermedi…Mülk onun tecellileriyle sermest…Bir an görünmek o dekaik nazarı kudside ebedi var olmaktır…Sonsuz bir vucud bulmaktır…

Her şey başını hükme uzatıyor..Bekaya mazhar olmak için kendini gösteriyor..Suretini resmini hafızalarda bırakıp..Ebedi manzarada yerini alıyor…Bekanın cilvesine mazhar oluyor…

İyi ki papatyam geçici hayat rengiyle gömülmüşsün..Ve iyi ki seni gördüm…İyi ki yüzüne ne güzel yapılmışsın dedim…Ve yerine gelecekler için gitmelisin..Gitmeliyiz ki başkaları gelsin..Onlarda seyretsin seyredilsin..Sonsuz bir vücut bulsunlar…Gözlerimin bayramı..Gönlümün seyran-ı daimisi olsun..Bak ne güzel söylemiş Bedi;


"Sana hayatı veren Hayy-ı Kayyûma göre hayata bak."

Ben de baktım, gördüm ki: Hayatımın bana bakması bir ise, Zât-ı Hayy-ı Kayyûma bakması yüzdür. Ve bana ait neticesi bir ise, Hâlıkıma ait bindir. Şu halde, marzî-i İlâhî dairesinde bir an yaşaması kâfidir, uzun zaman istemez.

Ve…

Hayat, Zât-ı Hayy-ı Kayyûma baktıkça ve iman dahi hayata hayat ve ruh oldukça beka bulur, hem bâki meyveler verir. Hem öyle yükseklenir ki, sermediyet cilvesini alır; daha ömrün kısalığına ve uzunluğuna bakılmaz.

Amenna diyoruz.Ebed için bir an-ı seyyale bir vücudu münevver;Yaşayana Aşk olsun..Yaşatana Hamd..

Vesselam

m_safiturk