Önce edebi yazmal? kalem.
Önce edebi anlatmal? kelime.
önce edebi idrak etmeli insan.
Edep güzel...
?nsan güzele müştak, insan yüceye sevdal?.
Kainat?n en büyük hakikati iman, iman?n en büyük hakikati edep.
Edep, hakikatin büyüklüğü karş?s?nda iki büklüm olmak, Onun kemaliyle kendinden geçmektir. Yunus'un odunlar? misali daldan-pürüzden budanmakt?r. Elif gibi dimdik, ok gibi dosdoğru olmakt?r. Kuran'? hayata hayat yapma yolunda, ilahi hedefi Kuran ahlak?yla on ikiden vurmakt?r. Gerek dünya gerek ukba ad?na at?lan her ad?m? itidal ve denge üzre atmakt?r. Elhas?l kulluk şuuruna ermek, ruhu ve bedeni sünnet-i seniyyenini nuruyla huzura erdirmektir. Habib-i Zişan-? bu yolda kay?ts?z şarts?z rehber kabul etmektir.
Edep , onun gibi oturmak, O nun gibi kalkmak, Onun gibi bakmak, O nun gibi yaşamakt?r(s.a.v)
Hz:Osman edep timsaliydi. Sünneti seniyyeyi akl?nda, cisminde ve ruhunda bütün incelikleriyle yaşam?şt?. Ahmed bin Hanbel'in Hasan ? Basri den rivayetine gvre kapal? kap?lar ard?nda bile elbiselerini ç?karmaktan çekinirdi. Edebinin derinliğinden dolay? Efendimiz(s.a.v) kendilerini ümmeti Muhammed içinde herkese nasip olmayan bir payeye lay?k görmüşlerdi. Hz.Osman?,
"Ashab?m içinde bana en çok benzeyendir".diyerek kendilerine benzetmişlerdi.
"Herkesin cennette bir dostu vard?r. Benim dostum da Osman'd?r". hadisiyle Hz.Osman'? dostu olmakla müjdelemişlerdi.
Bizim de şu ac?mas?z dönemde; edebi, edepsiz ham ruhlara ilim yoluyla anlatacak yeni Osmanlara dair dualar?m?z vard?r.
ve Mevlana ne güzel ifade etmiş edebi.
" Efendi, bil ki insan?n tenindeki can edeptir. ?nsanoğlunun göz ve kalp nuru edeptir. Adem bir ulvi alemdendir, süfliden değil. bu dönen kümbetin hem dönmesi hem de revnak ve zineti edeptir. ?nsanoğlu eğer edepten yoksun ise, o insan değildir, zira insanoğlu ve hayvan aras?ndaki fark edeptir. Aç gözlerini bak, Allah kelam? olan Kuran ayet ayet edeptir. Ak?ldan sordum: ?man nedir? Ak?l kalp kulağ?ma cevap verdi: "?MAN EDEPT?R"!
Gönül dostu&çağ?n Aminesi
vesselam