Konu: Hatırlayanımız Var mı,Sevgi Neydi?

Hatırlayanımız var mı, sevgi neydi?


İlk sevgi sözcüğünü, ilk kıpırdanışını yüreğinin hatırlayanımız var mı? İlk
hüznümüzün adını sevgi koyabiliyor muyuz şimdi geriye dönüp baktığımızda?
Derûnî coğrafyamızı kaplayan zifiri bulutların ve üzerimize örtülen maddeci
felsefenin ağırlığına ne zaman başkaldırmıştı sevgilerimiz, hatırlayanınız
var mı? Ne zaman sevgilerimiz paralarımızdan önce tartılırdı; ya ne zaman
pazar eyledik sevgilerimizi, biliyor musunuz? En son ne zaman bir sevgiyi
söyleşmiştik bir sevgiliyle? Her gün bir parçamızı daha tüketen teknoloji
çağında sevgiye en son ne zaman yürekten bir merhaba demiştik,
hatırlayanı­nız var mı? Hatırlıyor musunuz, sevgi neydi?
Üzüm henüz yaratılmamışken insanları sarhoş eden omuydu acep?!.. O muydu
canından ve cihandan geçiren sahip-kıranları?. Bin yıllar ve binlerce yıllar
boyunca pervaneyi ateşe düşüren, bülbülü sevdalandıran o muydu? Neydi
sevgi?!..
Sevgi bir bakış, bir gülüş müydü bazan; bir akış bir koşuş muydu?. Sevgi
gönül kumaşında bir nakış mıydı?!..


Hatırlayan var mı sevgi neydi? Leylaların, Şirinlerin, Aslıların nâzı mıydı
o; yoksa Mecnunların, Ferhatların, Keremlerin niyazı mı? Hangisinde
belirmişti ilk kıvılcımı sevginin? Neydi sevgi?!..


Açıkken gözbebeğimize yerleşen de, göz yumduğumuzda gönlümüze sızan da sevgi
değil miydi bir vakitler? Bir dudağın kıpırdanışından yanağımıza akseden
pembelikler, utanmalar sevgi değil miydi yoksa? En son ne zaman kızarmıştı
yanağımız, hatırlayanınız var mı? Uykumuzu en son ne zaman terketmiştik
sevgiyi düşünmek adına? En son sevgi şiirini hangi gecede okumuştuk?


Sahi, neydi sevgi? Bir çuhayı ipek görebilmek miydi; toprağı amber niyetine
koklamak mı? Sureti sîrete, arazı cevhere, bedeni ruha köle eylemek miydi
sevgi? Sevgi bir iyilik miydi, şefkatli bir cümlecik mi? Neydi sevgi, dış
mıydı, yoksa iç mi; zahir miydi, yahut bâtın mı; kalıp mıydı, ya ki can mı?
Var olmak mı, varlıktan geçmek mi? Dünyaya gülmeye mi gelmiştik; ağlamaya
mı; ölüyor muyuz, yoksa doğuyor mu? Sevgi neydi?!..


Unuttuk, aceb neydi sevgi? Bir yetimin başını okşarken di­mağımıza yerleşen
tad mıydı o? Bir bebeğin süt kokulu tenindeki su çiçeği miydi? Sabah evden
çıkarken özlemeye başladığımız bir ses miydi? Hatırlayanınız var mı, sevgi
neydi?
Sevgi bir sigara dumanında, bir tren düdüğünde, bir dalganın en son
hışırtısında ve bir turnanın kanadında mı kalmıştı? Sevgi Medine'de,
Semerkand'da, sevgi Bağdat'ta, Endülüs'te, ta caddelerde, sokaklarda,
evlerde, kapıların tokmaklarında çın­lar durur muydu eskiden? Ya neden şimdi
Ayasofya'da pito-resk, Divanyolu'nda kaldırım taşı, Ankara'da ittifak, Yeşil
Kubbe'de Mevlanâ, Erciyes'te kar, Fırat'ta bir içim su olup girmiyor
dünyamıza?! Neden nefesimiz daralıyor hummalı inatlarımız, kallavi
benliklerimiz yüzünden? Neden gönül yuvalarımıza kuzgunlar pikeleniyor da
nesillerimiz sersefil ve derbeder? Sevginin koynunda büyüttüğümüz
nazeninlere nazı enîn ile mi unutturdular, semenderlerimiz ateşte niçin
yanmaktalar? Soralım ta içimize; neydi sevgi?


Sevgi neydi sahi? Bir mektubun ilk satırı mıydı; bir telefon­daki ilk ses
mi? İnsanı mutlu eden o ilk satır mıydı defalarca okunan; yoksa ilk satır
arayışları mı tekrar be tekrarlanan? Telefondaki bir ses insanın bir ömrünü
doldursa mı sevgiydi gerçekten; yoksa yeni sesler duymaya hiç yetmeyecek
ömürlerin arayışları mı?
Sevgi bir acıydı herhalde, bir kederdi; kâh hüzünle, kâh mutlulukla
hatırlanan. Belki de sabırdı sevgi, affetmekti, gelecek günler adına. Sevgi
sınanmaktı adl-i İlahîde ve sınavı geçmekti ercesine. Sevgi bir teybeydi,
nasûh kisvesinde; bir dirilişti nefsi öldürerek. Sevgi bir iyi ad bırakmaktı
fena yurdunda.


Ömür geçer de ad kalır...
Sevgi: İki hece.
Sevgi, sevmek kelimesinden türetilen bütün öteki kelimelerin en güzeli.
Derin uykulara dalmadan önce ilk soru:
Sevgilerinizi en son ne zaman hatırlamıştınız ve sevgiyi hak edenleri en son
ne zaman?
Bir soru daha:
Sevgileriniz yalan mıydı yoksa?!. .
Ve son soru:
Çorak vadilere yönelmişse sevgilerimiz, çevremizi kandırmıyorsa sulara,
içimizden akan Nil olsa ne?!..
İkinin ikincisi Sıddîk aşkına...


iskender pala

Mükemmel...Teşekkürler...Kitab-? Aşk'tayd? san?r?m bu yaz?...

bu yazıyı ben de ekleyecektim,geç kalmışım )

Teşekkür ederim bu güzel paylaşım için.
Ben de İskender Pala'nın hayranıyım.

En başta sevmemiz gereken Rabbimizdir,
En başta sevmemiz gerekeni sevmeyince
Diğer bütün sevgilerimiz (ya da sevgi sandıklarımız)
Rabbimizin hesabına olmayınca zamanla biter.