Firkatli ve gurbetli bir esârette, fecir vaktinde ağlayan bir kalbin ağlayan ağlamalarıdır.
" Seher vakti , haşir meydanini andirir. Her şey uyanmiş gelmiş, tesbih ediyorlar. Ey nefsim , ne zamana kadar gaflet uykusu icinde bölye sersem kalacaksin ? Ömrünün ikindi vakti gelmiş , kabre dogru sefer başlamiştir.
Her canlidan ayriliyorsun.
Ney gibi inlemek icin niyaz ve namaza gayret et.
De ki : " Ya Rab ! pişmanim ; mahcubum , utaniyorum . Sayisiz günahlardan dolayi perişanim .
Zelilim , gözlerim yaş dolu , hayatim kararsiz.
Garibim , kimsesizim yalnizim , zayifim , gücsüzüm , hastayim , acizim , hem ihtiyarim , hem iradesizim.
Aman diliyorum ... af ariyorum ..
Yardim istiyorum Senin dergahindan ey Allahim ! "
(Risale-i Nur külliyatindan 18.söz )