Konu: *Üstadın (RA) Eğirdir (Isparta) Talebeleri*

Muhterem Hulusi Abimizin rüyasında gördüğü sarıklı genç olayı ve Hacı Aziz Abimiz..

Bir rüya: Sarıklı genç

"Yine bir gün Eğridir'de bulunduğum zaman, rüyada sarıklı bir genç gördüm. Bu genç beni ilk defa, Hz. Üstad'a götüren meczup lâkıplı Mustafa Efendi idi. Ona Şeyh veya Hafız Mustafa da denirdi. Rüyada gördüğüm sarıklı genç şeklen o idi. Fakat ne bıyığı ve ne de sakalı vardı. Hafız Mustafa, çocuk meşrebinde birisi idi.

Risale-i Nur'un ilk Küçük Sözler'ini l928'de onda görmüştüm. Daha o zaman Üstad Hazretleriyle de muarefemiz yoktu. Gayet intizamsız bir yazı ile yazılmış ilk risaleyi onda görmüştüm. Müsvedde halindeydi.

"Rüyada, elinde leblebi tablası vardı. Fakat içinde leblebi gayet azdı. Ben leblebiden almak için elimi attım. O zaman leblebi tabağı doldu, taştı.

Hacı hafız Aziz Abimizin yolu bir gün Isparta'ya düşer...

Yolda giderken bir kişinin yanında at'la birlikte geldiğini görür..

Sanki pazara satılması için allanıp - pullandığını - süslendiğini düşünerek yanındaki sahibine sorar...

Beyim bu süslü beygir kaç para...

Omzu kalabalık adam hiddetlenerek bakar ve öfkelenir..

O sırada yoldan geçmekte olan diğer kişiler

-O delidir, ne dediğini bilmiyor diye olayı yatıştırırlar..

Meğerki karşıdan gelen o zamanın en omzu kalabalık kişisi olup eşini koluna takmış dolaşmaya çıkmışlar.. ve tevafuk olacak ki Hacı Aziz Abimizle karşılaşmışlar.. O da bu kadını farklı surette görmüş...

Allah

Efendim, 12 eylül sonrası lise yıllarında okurken bulunduğumuz ilçeden taksilerle köy kahvelerine giderdik..

o zamanlarda yeni asya yayınevi tarafından risale-i nurlardaki bazı kısımlar VHS video kasetleriyle filimleştirilmişti.... bu kasetleri alarak köylere gider, kahvehaneciden izin alarak bu kasetleri izletir, sonrasında kısaca dersler yapardık...

Bir gün yolumuz Sav Kasabasının arkasındaki dağın diğer tarafındaki Y.Gökdere köyüne ulaştı.. köyde Üstad (RA) Hazretlerini görerek tanışan ve/veya talebelerinden Köse Mustafa lakaplı Mustafa Doğan Abimizin evine gittik..Abimiz eskimez yazılarla risale-i nurları yazan ve çoğaltan eski Abilerimizdendi (Allah (CC) rahmet eylesin)...

Biz o zamanlar daha lisenin ilk yıllarındayız, bismillah diyerek yola çıkar köylerde dersler yapar geri gelirdik, yani kimin ne olduğunu bilmezdik.. mesela Mustafa Abimizin (RA) ehl-i kalp bir hususiyeti olduğunu bilmezdik, tabi yanında gittiğimiz abimiz hariç.. evinde dersler yapar geri gelirdik, Abimiz fotoğraf bulunan eve girmez, risale-i nur derlerinde pür dikkat (sanki Üstad (RA) hazretleri varmış gibi) dinlerdi..

Köse Mustafa Abimizin bir hatırasını başka bir yakınından dinlemiştim.. 74 Kıprıs savaşından önce Efendiler Efendisi (SAV) bu köye ziyaret ediyor, Efendimizin (SAV) köye gelişinde misk gibi bir koku bütün köye kaplamış.. Efendimizin (SAV) yanındaki kişilerle Köse Mustafa Abimizle birlikte bir kişi daha köyden ayrılmışlar ve (Allah-u alem bis-sevap) Kıprıs Savaşına gitmişler..

sirac_ün_nur Nickli Üyeden Alıntı

Allah

Allah razı olsun ellerinize sağlık diyecektim.

Köse Mustafa Abimizin yakın bir akrabası vefat etmiş, cenaze namazından sonra Kabristana defnetmişler....

Abimiz arada bir mezarına gider kur-an-ı kerim okur ve dualarda bulunurmuş.. bu olay süreklilik arz edince birkaç arkadaşının dikkatini çekmiş ve sormuşlar..

Abimiz o yakın akrabasını mezarda eziyet çektiğini ve bu eziyetten kurtulması için kur-an-ı kerim okuyarak dualarda bulunduğunu anlatmış... (bu olay 15 sene Abimizin vefatına kadar devam etmiş)...

sirac_ün_nur Nickli Üyeden Alıntı

Allah razı olsun ellerinize sağlık diyecektim.

Allah (CC) hepimizden razı olsun kardeşim...

Üstad (RA) Hazretlerinin zamanında yaşamış ve talebeliğini yapmış Abilerimizle görüşmek ve tanışmak çok güzel.. onlar sanki yaşayan risale-i nurlar.. onlardan istifade etmek amacıyla geziler düzenler ve bazen kendi şahsi evlerinde dersler yapardık..

İnşaallah zaman zaman hatıralarından kesitleri ve duyduklarımızı buralara aktararak istifade ve istifazeye sunmak istedim.. belki sırlı konular olacak ama eğer hatam ve kusurum varsa yakınları ve ailesinden özürlerimi ve affetmelerini arz ederim..

ÖmerCAN Nickli Üyeden Alıntı

Allah (CC) hepimizden razı olsun kardeşim...

Üstad (RA) Hazretlerinin zamanında yaşamış ve talebeliğini yapmış Abilerimizle görüşmek ve tanışmak çok güzel.. onlar sanki yaşayan risale-i nurlar.. onlardan istifade etmek amacıyla geziler düzenler ve bazen kendi şahsi evlerinde dersler yapardık..

İnşaallah zaman zaman hatıralarından kesitleri ve duyduklarımızı buralara aktararak istifede ve istifazeye sunmak istedim.. belki sırlı konular olacak ama eğer hatam ve kusurum varsa yakınları ve ailesinden özürlerimi ve affetmelerini arz ederim..

Elimden geldiği kadar konunun takipçisi olurum inşallh...

ÖmerCAN Nickli Üyeden Alıntı

Köse Mustafa Abimizin yakın bir akrabası vefat etmiş, cenaze namazından sonra Kabristana defnetmişler....

Köse Mustafa Abimiz vefat edince mezarlığa defnedilyor.. aradan zaman geçtikden sonra yakın bir dostu ailesinden birisine bu mezarda kimsenin olmadığına söylüyor.. ailesi bu durumdan endişe ediyor ve mezarı kazarak dedelerinin burada olup olmadığına bakıyorlar.. gerçekten de Mustafa Abimiz mezarında değil.. biri veya birileri cenazesini müdahele etmiş..

Geçen senelerde bu durumu tanıdığım (camiden - ehl-i tasavvuf ) bir abimize anlattım, kısa bir (3-5 saniye) mürakebeden sonra Köse Mustafa abimizin mezarının değiştirildiğini ve şu anda Ormanlık bir yerde gömülü olduğunu söyledi..

Bu olayı çay içmelerde kendisinden ders aldığımız Hocaefendinin ilk talebelerinden Abimizi kısaca anlattığımda -Üstad (RA) Hazretleri talebelerinin kendi etrafında olmasını ister, -ev kema kal- yorumunu yapmıştı...

Dünyada Üstadla (RA) birlikte olanlar ahirette de inşaallah yine birlikte olacaklar...

Rabbim (CC) risale-i nur hizmetinde daim eylesin, bu hizmetlerde kaim eylesin, bütün kardeşlerimizi müdavim etsin, dünyada ve ukbada istihdam etsin inşaallah... amin...amin... amin...

Üstad (RA) Hazretlerinin talebelerininde biri (ismini hatırlayamayacağım) rahatsızlanıyor, hastaneye gelmek zorunda kalıyor, Abimiz elinde cevşen ve kalın bir gözlüğüyle rahatsızlığına rağmen cevşeni okumaya devam ediyor..

Abimizin hastanede olduğunu duyan kardeşlerimiz hastaneye akın ediyor ziyaretlerinde bulunarak dualarını almak istiyorlar, haberim olmadı ne yazık ki gidememiştim..

Ziyarete gelenlere misafirperver olan abimiz çay ve meşrubat ikram ettiriyor.. sakilik-dağıtıcılık yapan oğlu veya kardeşimiz herkeze dağıttıktan sonra dışarıya çıkmaya hazırlanırken Abimiz sesleniyor..

-Köşede oturan Üstadımızı da (RA) birşeyler verseydin ya oğlum..

Allah-u alem bis-sevap o sırada Abimize-talebesine Üstad (RA) hazretleri de ziyaretine gelmiş ve kalp gözü açık - gözdeki perdesi kaldırılmış olan abimiz Üstad (RA) hazretlerini görüyordu ve birşeyler ikram edilmesini istiyordu....