Aziz, s?dd?k kardeşlerim,
?ki üç defad?r ehemmiyetli bir hâlet-i ruhiye bana âr?z oluyor. Ayn? otuz sene evvel ?stanbul'da beni Yûşâ Dağ?na ç?kar?p ?stanbul'un, Dârü'l-Hikmetin cazibedar hayat-? içtimaiyesini b?rakt?r?p, hattâ ?stanbul'da bulunan Nurun birinci şakirdi ve kahraman? olan merhum Abdurrahman'? dahi zarurî hizmetimi görmek için de yan?ma almaya müsaade etmeyen ve Yeni Said mahiyetini gösteren acîp ink?lâbât-? ruhînin bir misli, şimdi mukaddemat? bende başlam?ş. Üçüncü bir Said ve bütün bütün târik-i dünya olarak zuhuruna bir işaret tahmin ediyorum. Demek Nurlar ve kahraman şakirtleri benim vazifelerimi yapacaklar; daha bana hiç ihtiyaç kalmam?ş. Zaten Nurun herbir câmi cüz'ü ve sars?lmayan hâlis şakirtlerinin herbirisi, benden daha mükemmel ders verir.
Said Nursî
Şualar, 453