Konu: Avrupa' nın Üstünlüğü

Arkadaşlar , bugün Sünuhat'tan inanilmaz- süper-harikulade bir ders okudum .Bu kadar muazzam tesbitler karş?s?nda insan?n dili tutuluyor. Şiddetle , ?srarla kardeşlerimizi bu dersi teenni ile okumalar?n? tavsiye ediyorum , bir parça ağ?r gelebilir , biz ikinci kez okuyunca kar?nca karar?nca anlad?k ama süper ...
****************************
*********************
************
***




Bundan yedi sene evvel bir risaleme yazd?ğ?m zeyldir






"Birbirinizi g?ybet etmeyin." [Hucurât Sûresi: 49:12] buyuran Allah'a hamd olsun. Salât da, "Kim ki insanlar helâk oldu, insanlar helâk oldu derse, o kimse onlar?n en fazla helâk olan?d?r." [Müslim, Birr: 139; Ebû Dâvud, Edeb: 77; Muvatta', Kelâm: 2; Müsned, 2:272, 342, 465, 517.] diyen Muhammed'e (a.s.m.) olsun.


Şu zaman?n medenî engizisyonu müthiş bir vesileyle, baz? ezhan? ( fikirleri ) telkih (aş?lamak ) ile, bir k?s?m nâmeşru evlâd?n? vücuda getirip, ?slâmiyete karş? kinini ve hiss-i intikam?n? icra eder. Diyanetsizliğe veya lâübaliliğe veya H?ristiyanl?ğa temayüle veya ?slâmiyetten şüpheyle soğutmaya bir kap? açmak ister


?şte o desise şudur: "Ey Müslüman, bak nerede bir müslim varsa binnisbe fakir, gafil, bedevîdir. Nerede H?ristiyan varsa, bir derece medenî, mütenebbih( uyan?k) ehl-i servettir, demek..." ?lâ âhir.
Ben de derim ki:
Ey Müslüman! Biri maddî, biri mânevî, Avrupa rüçhan?n?n (üstünlük)iki sebebinin şu netice-i müthişiyle, o neticenin tesir-i muharribanesine ( harap eden) karş?, mevcudiyetimizin hâmisi(kurtar?c?s? ) olan ?slâmiyetten elini gevşetme, dört elle sar?l. Yoksa mahvolursun!
Evet, biz aşağ?ya iniyoruz, onlar yukar?ya ç?k?yor. Bunun iki sebebi vard?r. Biri maddî, biri mânevîdir.
B?R?NC? SEBEP: Umum H?ristiyan?n kilisesi ve mâden-i hayat? olan Avrupa'n?n vaziyet-i f?triyesidir. Zira dard?r, güzeldir, demir madenidir, girintili ç?k?nt?l?d?r. Deniz ve enhar? ( nehirleri) bağ?rsaklar?d?r, bâriddir. (soğuktur)
Evet, Avrupa küre-i zeminin hums-u öşrü iken( onbeşde biri ), nev-i beşerin bir rub'unu ( dörtte biri ) letafet-i f?triyesiyle kendine çekmiş. Hikmeten sabittir ki, efrad-? kesirenin içtimâ?, ihtiyacat? intaç eder. Görenek gibi çok esbabla tekessür eden hâcât, zeminin kuvve-i nâbitesine(yerden biten ) s?ğ?şmaz. ?şte şu noktadan ihtiyaç, san'ata ve merak ilme ve s?k?nt? vesait-i sefahete hocal?k edip tâlime başlarlar.

Evet, fikr-i san'at, meyl-i mârifet, kesretten ç?kar. Avrupa'n?n darl?ğ? ve deniz ve enhar? olan vesait-i tabiiye-i münakale ( taş?ma/ ulaş?m vas?talar?) içinde dolaşmas? sebebiyle, tearüf ( tan?şma ) ticareti, teavün iştirak-i mesaiyi intaç ettikleri gibi, temas dahi telâhuk-u efkâr?, rekabet de müsâbakat? tevlit ederler. Ve bütün sanayiinin mâderi olan demir madeni, kesretle içinde bulunduğundan, o demir, medeniyetlerine öyle bir silâh-? kuvvet vermiştir ki, dünyan?n bütün enkaz-? medeniyetlerini gasp ve garat edip gayet ağ?r bast?, mizan-? zeminin muvazenetini bozdu

Hem de herşeyi geç almak, geç b?rakmak şan?ndan olan burudet-i mutedilâne ( ?l?man soğuk) , sa'ylerine sebat ve metanet verip, medeniyetlerini idame etmiştir. Hem de ilme istinatla devletlerinin teşekkülü, mütekabil (karş?l?l? olan)kuvvetlerinin tesadümü(çarp?şmas?) , gaddarane istibdatlar?n?n iz'âcât?, engizisyonane taassuplar?n?n aksülâmel yapan tazyikat?, mütevazi unsurlar?n?n rekabetle müsabakat?, Avrupal?lar?n istidatlar?n? inkişaf ettirip, mezâyâ ve fikr-i milliyeti uyand?rd?.

?K?NC? SEBEP: Nokta-i istinatt?r. Evet herbir H?ristiyan baş?n? kald?r?p, müteselsil( zincirleme giden) ve mütedahil ( birbirine geçen -kar?ş?k)maksatlar?n birine el atsa, arkas?na bakar ki, istinat edecek, kuvve-i mâneviyesine daima imdat edip hayat verecek, gayet kavî bir nokta-i istinat görür. Hattâ en ağ?r ve büyük işlere karş? mübarezeye kendinde kuvvet bulur.
?şte, o nokta-i istinat, her taraftan ellerini uzatan dindaşlar?n?n uruk-u hayat?na ( can damarlar?) kuvvet vermeye ve ?slâmlar?n en can alacak damarlar?n? kesmeye her vakit âmade ve dessas, medenî engizisyon taassubuyla, maddiyunun dinsizliğiyle yoğrulmuş ve medeniyetlerinin galebesiyle mest-i gurur olmuş bir müsellâh ( silahlanm?ş) kitlenin k?şlas? veya büyük bir kilisesi olan Avrupa'n?n medeniyetidir.
Görülmüyor mu ki, en hürriyetperver maskesini takan, (?.G.) ( ingilizler ) elini uzat?p ar?yor. Nerede H?ristiyan bulsa hayat veriyor. ?şte Habeş, Sudan. ?şte Tayyar, Artuşî. ?şte Lübnan, Huran. ?şte Malsor ve Arnavut. ?şte Kürt ve Ermeni, Türk ve Rum, ilâ âhir...
Elhas?l: Onlar? canland?ran emeldir ve bizi öldüren yeistir. Meşhurdur ki, biri demiş: "Eğer bir nokta-i istinat bulsam, küre-i zemini yerinden oynat?r?m." Bu faraziyede acip bir nokta vard?r. Demek, bu küçücük insan, nokta-i istinat bulsa, küre gibi büyük işleri çevirebilir.
Ey ehl-i ?slâm! ?şte, küre-i zemin gibi ağ?r ve âlem-i ?slâmiyete çökmüş olan mesâib ( musibetler ) ve devâhiye ( felaketler ) karş? nokta-i istinad?n?z, muhabbetle ittihad?, mârifetle imtizac-? efkâr?, uhuvvetle teavünü emreden nokta-i ?slâmiyettir.
Bak, âlem-i ?slâm?n şu büyük dairenin nokta-i uzmâs?ndan tut, tâ en küçük dairenin (meselâ medrese talebelerinin) birer ukde-i hayatiyesi vard?r. Heyet-i içtimaiyenin efrad ve revab?t? birbirine istinad? gibi, o ukdeler dahi birbirine merbut ( bağl?) , müteselsilen o nokta-i uzmâya müstenittir( dayanan , güvenen ). Demek, bütün o ukde-i hayatiyelerini boğmak değil, belki tenebbüh ve neşvünema vermekle ?slâm tenebbüh edip, terakkiye başlayabilir.
Yoksa, biri Avrupa'n?n mehasinini mesâvimizle ( fenal?klar?m?zla) ve telâhuk-u efkâr?n semerat?n? bizim bir şahs?n semere-i sa'yi ile, insafs?zca, aldat?c? cerbezeyle muvazene etmekle, H?ristiyanl?ğ?n mal? olmayan medeniyeti ona mal etmek, ?slâmiyetin düşman? olan tedennîyi ona dost göstermek, feleğin ters dönmesine delildir.
Avrupa'ya şedit bir meftuniyet ( hayranl?k ) ve milletine karş? amik ( derin) bir nefret hissiyle, kendini Avrupa'n?n veled-i nâmeşruu gösterdiği gibi, fikr-i ihtilâl ve meyl-i tahrip ve aldat?c? cerbezenin neticesi olan hicv-i âsiyane ( şiirle isyan etmelre , şiirle alay etmeler ) , müfteriyane ( iftira edercesine ) , namus-şikenane ile, kendi firavniyetini ve z?mnen medih ve gururiyetini ve bilmediği halde ?slâma düşmanl?ğ?n? göstermekle beraber, fir'avniyet, enaniyet, gurur hükmüyle, milletine karş? şer'an, aklen, hikmeten mükellef olduğu hiss-i şefkat yerine hiss-i tahkir, meyl-i incizab ( cezibeye çekilme ) yerine meyl-i nefret, meyelân-? muhabbet yerine irade-i istihfaf ( hafifseme arz?s? ) , temayül-ü ihtiram yerine meyelân-? teçhil ( birbirinin cahilliğini ortaya koyma ) , arzu-yu merhamet yerine arzu-yu taazzum ( büyüklük satma ) , seciye-i fedakâri yerine temayül-ü infirad? ( yanl?z olma ) ikame edip, hamiyetsizliğini, as?ls?zl?ğ?n? gösterdiğinden, nazar-? hakikatte öyle bir câni ve menfur olur ki, meselâ, birisi Paris'te, sefahet âleminde bir âlüfte madam?n kametinde istihsan ettiği bir libas?, camide muhterem bir hocaya giydirmeye çal?şmak gibi bir hareket-i ahmakane ve câniyanede bulunur. Zira hamiyet ise, muhabbet, hürmet, merhametin netice-i zaruriyesidir. Onsuz olmaz ve illâ yaland?r, sahtekârl?kt?r. Nefret, hamiyetin z?dd?d?r.

Mutaass?plara hücum eden Avrupa'n?n kâselisleri ( dalkavuk) , herbiri yüz mutaass?p kadar meslek-i sakîminde mütaass?pt?r. Bunlardan birisi Shakespeare medhinde ettiği ifrat?, şayet bir hoca o ifrat? Şeyh Geylânî medhinde etseydi, tekfir olunacakt?. ( tekfir : birine kafir demek )
Heyhat! Bunlar?n neresinde millete muhabbet ve millet için hamiyet?
Esefâ! Heyet-i içtimaiyeyi faaliyet ve harekete götüren çok ukde-i hayatiyelerden, bizde inkişafa başlayan yaln?z fikr-i edebiyat, bahusus şâirâne, müfritâne, edepşikenâne, hodpesendâne olan fikr-i hiciv ve arzu-yu tahkirdir.
Tedib-i hakikîye karş? edepsizliktir ki, birbirine sald?r?yor. Fakat millete ve ?slâmiyete karş? olan târizat-? z?mniyelerini o kâselislerin yüzlerine çarpmakla beraber, onlar birbirine karş? dinsizcesine hiciv ve terzilleri ise, kimbilir belki müstehakt?rlar düşünüp, deyip geçmekle iktifa ederiz.

Ben zannederim ki, bu milletin perişaniyetine, fazla cehaletten ziyade, nur-u kalb ile müteraf?k olmayan fazla zekâvet-i betrâ tesir etmiştir. Bence en müthiş maraz asabîliktir. Zira herşeyi haddinden geçirmekle aksülâmel yapt?r?r ''



Bediüzzaman Said Nursi ( r.a )

hakkaten Super tesbitler...

Allah razi olsun...