İkinci Hatvede dersini verdiği gibi; kendini unutmuş, kendinden haberi yok; mevti düşünse, başkasına verir; fenâ ve zevÂli görse, kendine almaz. Ve külfet ve hizmet makâmında nefsini unutmak, fakat ahz-ı ücret ve istifâde-i huzûzât makâmında nefsini düşünmek, şiddetle iltizam etmek, nefs-i emmârenin muktezâsıdır.
Şu makamda tezkiyesi, tathîri, terbiyesi; şu hÂlin aksidir. Yani, nisyân-ı nefs içinde nisyan etmemek; yani, huzûzât ve ihtirasâtta unutmak ve mevtte ve hizmette düşünmek.
Mektubatı ilk okuduğumda yani kısa süre önce bu cümlenin altını çizmişim..
Okuduğum bir yorumda bu ifadeyi salt düşünmeyiniz,göreceksiniz bu ifadenin ne kapılar açtığını demiş...Ben açıkçası açılacak olan kapıları merak ediyorum...